Theodor Boveri (1862–1915) เป็นบุคคล
ที่สูงตระหง่านในด้านชีววิทยาเซลล์เว็บสล็อตและการวิจัยโรคมะเร็งในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบ ได้รับการฝึกฝนในฐานะนักสัตววิทยา เขาตรวจสอบการทำงานของนิวเคลียสและไซโทพลาซึมของเซลล์โดยรบกวนพวกมันในตัวอ่อนที่ไม่มีกระดูกสันหลัง เขามีความสนใจเป็นพิเศษในการมีส่วนร่วมของโครโมโซมต่อพฤติกรรมของเซลล์ เอกสารเก็งกำไรของเขาเกี่ยวกับความเชื่อมโยงระหว่างความผิดปกติของโครโมโซมกับบทบาทของพวกเขาในโรคมะเร็ง ซึ่งตีพิมพ์เป็นภาษาเยอรมันในปี 1914 ได้ปิดผนึกชื่อเสียงทางวิทยาศาสตร์ของเขาไว้
เอกสารนี้ซึ่งเป็นที่มาที่สำคัญของต้นกำเนิดของการวิจัยโรคมะเร็งร่วมสมัย ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษเป็นครั้งที่สองโดย Henry Harris ผู้บุกเบิกในการค้นพบยีนต้านเนื้องอก Marcella O’Grady Boveri แม่หม้ายและเพื่อนร่วมงานของ Boveri ได้ตีพิมพ์งานแปลฉบับแรกในปี 1929 โดยตระหนักว่างานวิจัยด้านชีวการแพทย์ของเยอรมันเริ่มสูญเสียการครอบงำไปทั่วโลก และภาษาเยอรมันไม่ใช่ภาษาเดียวของวิทยาศาสตร์อีกต่อไป เธอรับหน้าที่นำของสามีของเธอ ทำงานเพื่อความสนใจของโลกวิทยาศาสตร์ที่ไม่ได้พูดภาษาเยอรมัน การแปลของ Harris นำเสนอแนวคิดของ Boveri เป็นภาษาอังกฤษร่วมสมัยมากขึ้นและเข้าถึงได้ง่ายกว่ามาก เชิงอรรถที่อธิบายได้บ่อยครั้งทำให้เกิดข้อโต้แย้งในบริบทของการค้นพบล่าสุด และในบางครั้ง ในแง่ของการวิจัยโรคมะเร็งในศตวรรษที่ 21
Boveri เป็นที่จดจำสำหรับแนวคิดของน้ำเชื้อ ซึ่งระบุไว้ในเกี่ยวกับต้นกำเนิดของเนื้องอกมะเร็งว่าโครโมโซมเป็นที่นั่งของการถ่ายทอดทางพันธุกรรมของเซลล์ และโครโมโซมผิดปรกติที่มักพบในเซลล์มะเร็งเป็นพื้นฐานของพฤติกรรมที่ผิดปกติของเซลล์เหล่านี้ ในความเป็นจริง เครดิตส่วนใหญ่สำหรับข้อเสนอแนะอันชาญฉลาดนี้ควรเป็นของ David von Hansemann นักพยาธิวิทยา ซึ่งเริ่มต้นในปี 1890 ได้ตีพิมพ์บทความชุดหนึ่งในหัวข้อนี้ Von Hansemann สังเกตความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นระหว่างจำนวนโครโมโซมที่ผิดปกติ (aneuploidy) และเนื้อเยื่อร้าย (neoplasias) แต่เขาไม่ได้สรุปว่าสิ่งหนึ่งทำให้เกิดอีกสิ่งหนึ่งอย่างสม่ำเสมอ Boveri บันทึกการมีส่วนร่วมของ von Hansemann ในการผ่านและนำเสนอหลักฐานสำหรับข้อสรุปนั้น
จนถึงทุกวันนี้ งานของ von Hansemann
ยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด เขาไม่มีแม่ม่ายเจ้าเล่ห์ที่จะแปลงานของเขาเอง และโบเวรีก็มีบุคลิกที่มีอำนาจเหนือกว่า — นักเรียนที่ไม่วิจารณ์คนอื่นเล่าว่าเขาเป็น การบดบัง von Hansemann ของ Boveri ทำให้ระลึกถึงการที่ Rudolf Virchow ซึ่งให้เครดิตอย่างกว้างขวางกับคติพจน์ที่ว่าเซลล์ทั้งหมดเกิดขึ้นจากการแบ่งตัวของเซลล์ที่มีอยู่ก่อนแล้ว ได้ยกแนวคิดนี้ขึ้นมาจาก Robert Remak ที่ไม่ค่อยเชื่อมโยงกัน นักประสาทวิทยาที่รายงานการค้นพบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าใน หลายปีก่อนกระดาษที่มีชื่อเสียงของ Virchow ในปี 1858
Boveri จัดการไข่และตัวอ่อนของเม่นทะเล เขาปอกไข่จากนิวเคลียสของพวกมันหรือผสมพันธุ์พวกมันด้วยสเปิร์มหลายตัว โดยการทำเช่นนั้น เขาได้แสดงหลักฐานสำหรับทฤษฎีนี้ ซึ่งมีการหมุนเวียนอย่างกว้างขวางอยู่แล้ว ว่าตัวกำหนดของการถ่ายทอดทางพันธุกรรมอยู่ในนิวเคลียส ไม่ใช่ในไซโทพลาซึม และการแบ่งเซลล์ที่ผิดพลาดนั้นมีส่วนรับผิดชอบต่อจำนวนโครโมโซมที่ผิดปกติ จากการทดลองในภายหลังของเขา เขาอนุมานได้ว่าโครโมโซมแต่ละอันภายในนิวเคลียสเดียวต้องมีข้อมูลที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรมที่แตกต่างกันออกไป และการพัฒนาของตัวอ่อนที่เหมาะสมนั้นขึ้นอยู่กับการถ่ายทอดส่วนเสริมที่ถูกต้องของโครโมโซม
ดูเหมือนว่า Boveri จะไม่รู้ถึงการปฏิวัติครั้งใหญ่ในพันธุศาสตร์ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากการค้นพบใหม่ในปี 1900 ของการวิจัยทั้งหมดที่ถูกลืมไปของ Gregor Mendel เกี่ยวกับลักษณะที่สืบทอดมา ไม่นานหลังจากการค้นพบใหม่ นักวิทยาศาสตร์หลายคนสังเกตเห็นความคล้ายคลึงกันระหว่างปัจจัยกำหนดทางพันธุกรรมของ Mendel กับพฤติกรรมของ โครโมโซม — เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่ามีอยู่เป็นคู่ในเซลล์ปกติ และมีอยู่เพียงตัวเดียวในสเปิร์มและไข่ ไม่มีข้อมูลเชิงลึกเหล่านี้ปรากฏในเอกสารปี 1914
เขายังศึกษาขั้วสองขั้วที่ปรากฏอยู่ที่ปลายอีกด้านของเซลล์ที่กำลังจะแบ่งตัว เสาเหล่านี้ยึดและจัดระเบียบเส้นใยแกนหมุนที่ดึงโครโมโซมสองชุดออกจากกันระหว่างการแบ่งเซลล์ เพื่อให้แน่ใจว่าเซลล์ลูกสาวแต่ละคนจะได้รับชุดที่สมบูรณ์หนึ่งชุด Boveri ให้ความสำคัญกับแกนหมุนที่เกิดขึ้นในเซลล์ที่มี 4 ขั้ว แทนที่จะเป็น 2 ขั้วปกติ เนื่องจากแหล่งที่มาหลักของจำนวนโครโมโซมผิดปกติในขณะนี้ดูเหมือนง่าย แต่มันเป็นการเริ่มต้นที่ดีด้วยเครื่องมือทดลองที่มีอยู่อย่างจำกัด
สิ่งที่ทำให้งานเขียนของ Boveri ควรค่าแก่การอ่านในเกือบศตวรรษต่อมาก็คือความสามารถของเขาในการกลั่นกรองข้อมูลที่ซับซ้อน รวมทั้งความคิดและการสังเกตของผู้อื่น ให้กลายเป็นการสังเคราะห์ที่เฉียบแหลมและเฉียบคม สำหรับนักชีววิทยาในหมู่พวกเราที่มีความสนใจว่าเรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร หนังสือเล่มนี้ทำให้การอ่านน่าสนใจ แม้ว่าจะไม่ได้ระบุเส้นทางที่ถูกต้องของการค้นพบครั้งก่อนก็ตาม การวิจัยโรคมะเร็งในช่วงศตวรรษที่ผ่านมามีส่วนเกี่ยวข้องกับตรอกซอกซอยและทางเบี่ยงที่ต่อเนื่องกัน ภูเขาที่มีข้อมูลการสังเกตที่ไม่สามารถตีความได้เป็นส่วนใหญ่ และการก้าวกระโดดที่ยอดเยี่ยมเป็นครั้งคราว หนังสือเล่มนี้นำเรากลับไปสู่จุดเริ่มต้นที่ต่ำต้อยของทุ่งนาที่เฟื่องฟูในขณะนี้เว็บสล็อต
