”Behemoth” เปิดฉากด้วยภาพที่ห่างไกลของโครงการขุดค้นบางประเภท พลั่วเชิงกลและตัวเคลื่อนย้าย
ดินนั่งอยู่บนสันเขาของที่ดินที่แกะสลักโดยเครื่องจักรอื่น ๆสล็อตเว็บตรง และในขณะที่ทั้งหมดยังคงอยู่ในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เงียบสงบถูกฉีกออกจากกันโดยการระเบิดเสียงดังที่ส่งแผ่นฝุ่นขึ้นไปในอากาศ ฝุ่นสีดําและสีแดงและสีเทาและสีเหลือง มันสวยงามเช่นเดียวกับการรุกรานของชายฝั่งเขตร้อนในตอนเปิด “วันสิ้นโลกตอนนี้” นั้นสวยงาม หายนะที่เห็นจากระยะไกลบางครั้งดูน่ากลัวในเชิงบวก
ภาพยนตร์เรื่องนี้กํากับโดย Zhao Liang (ได้รับการยกย่องจากที่นี่สําหรับ “คําร้อง”) ในปี 2009 ของเขาเป็นสารคดีบทกวีชนิดหนึ่ง มันเป็นภาพและเสียงทั้งหมดไม่มีการสัมภาษณ์ไม่มีหัวพูด ปูชนียบุคคลโดยตรงที่สุดฉันคิดว่าเป็น “บทเรียนแห่งความมืด” ของ Werner Herzog ในปี 1992 ซึ่งมองไปที่ทุ่งน้ํามันคูเวตที่ลุกโชนในผลพวงของสงครามอิรักครั้งแรกกรอบการเล่าเรื่องเช่นที่เคยเป็นของภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์ ใน “Behemoth” เหลียงมองไปที่ภัยพิบัติทางนิเวศวิทยาและมนุษย์ที่สร้างขึ้นโดยความเกลียดชังของรัฐบาลโลภผ่านเลนส์ของแนวคิดตะวันตกของสวรรค์และนรกและการล่มสลาย เริ่มต้นหลายฉากของเขาด้วยการมีชายเปลือยกาย – อดัม – นอนตะแคงในภูมิทัศน์ที่เหลียงถ่ายภาพยนตร์ถูกคั่นด้วยข้อความที่เหลียงและนักเขียนร่วม Sylvie Blum ดัดแปลงจาก Inferno ของ Dante
การระเบิดหลายภาพพร้อมกับเพลงประกอบโดย Tuvan throat ร้องเพลงสั้น ๆ ทําให้นึกถึงตอนจบของ Antonioni ที่เสียชีวิตไปทางตะวันตกของ “Zabriskie Point” แต่เหลียงที่นี่กําลังโศกเศร้า หรือหวนกลับมาด้วยความหวาดกลัว เหมืองที่เห็นในช่วงต้นของภาพยนตร์ให้เนื้อหาซึ่งถูกรถบรรทุกไปยังเนินเขาโดยรถบรรทุกขนาดใหญ่ที่ทิ้งมันลงบนกองสูง จากกองนั้นรถบรรทุกขนาดเล็กใช้ถ่านหินและขนส่งไปที่อื่น สถานที่แห่งนี้อยู่ติดกับเนินเขาสีเขียวและเขียวชอุ่มที่ซึ่งแกะกินหญ้าและสนุกสนานหลงลืมความจริงที่ว่าสวรรค์ของพวกเขาไม่นานสําหรับโลกนี้
กล้องของเหลียง – ผู้กํากับถ่ายภาพภาพยนตร์ด้วยตัวเองที่ดูเหมือนว่ามีความเสี่ยงอย่างมาก
ต่อความปลอดภัยของเขาเองจากนั้นลงมาส่งเสียงบี๊บภายในเหมืองจากนั้นไปยังโรงกลั่นที่แร่ถูกเปลี่ยนที่อุณหภูมิสูงเป็นเหล็ก เขามาพร้อมกับคนงานเหมืองและคนงานโรงกลั่นแต่ละคนไปยังไตรมาสที่พวกเขาอาศัยอยู่ พวกเขาเป็นทุกข์สถานที่ที่แห้งแล้งที่คนงานทั้งชายและหญิงพยายามที่จะขัดสิ่งสกปรกที่มีป้อมปราการออกจากรูขุมขนของพวกเขาก่อนที่จะไปนอน ในระบบเอเชียที่เหลียงแสดงไม่มีเบียร์กับพวกหยุดพักจากการทํางาน ทํางานสะอาดกินน้อยและนอนหลับเป็นวิธีการที่จะไป คําบรรยายบันทึกว่า “ที่ซึ่งความมั่งคั่งสะสมและมนุษย์ถูกถอนรากถอนโคนทั้งหมดจะถูกกําหนดโดยสัตว์ประหลาดตัวนี้” “Behemoth” ของชื่อ คนงานแสดงความคิดเห็นด้วยตาของพวกเขาเท่านั้น
ภาพยนตร์ถูกจับคู่กับซาวด์แทร็กที่น่าทึ่งซึ่งเป็นนรกทางเสียงซึ่งยากที่จะแยกแยะความแตกต่างระหว่างเสียงและเพลงที่ตายได้หรือ “เพลง” ตอนจบที่หลอนของหนังแสดงให้เห็นว่าอุตสาหกรรมนี้จบลงที่ใด หลังจากนั้น “Behemoth” ก็แยกตัวออกจากโหมดบทกวีและแสดงให้คนงานบางคนจากเสฉวนกอดกันอยู่หน้าอาคารของรัฐประท้วงสภาพการทํางานของพวกเขา หลายคนต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคปอดบวมซึ่งเป็นโรคปอดที่เกิดจากการหายใจในฝุ่นที่สวยงามทั้งหมดที่การระเบิดเกิดขึ้น
นี่คือภาพยนตร์ที่สวยงามและน่าขบขันซึ่งเป็นครั้งแรกของสารคดีข่าวร้ายสําหรับมนุษยชาติที่จะออกฉายในรัฐในปีนี้ ดื่มซะ! นักแสดงคนอื่น ๆ จะมีความกล้าหาญที่จะไปกับความมุ่งมั่นดังกล่าวเพื่อให้ห่างไกลกว่าด้านบนเพื่อรีดนม pathos เพื่อละอายใจที่จะส่ายและคร่ําครวญและร้องไห้และครวญครางจนกว่าทุกอย่างจะตลก? มีเพียงชาวฝรั่งเศสเท่านั้นที่สามารถตั้งครรภ์และเขียนและบางทีมีเพียง Depardieu เท่านั้นที่สามารถส่งมอบคําพูดที่กําลังจะตายซึ่งเพิ่มขึ้นและตกอยู่กับ pathos และการต่อต้านเป็นเวลานานเพียงเพื่อจบลงด้วยการยืนยันว่าเมื่อเขาจากไปเขาจะถูกจดจําสําหรับ . . . อะไรนะ หัวใจของเขา? ความกล้า ไม่ ไม่แน่นอน ไม่มีอะไรธรรมดาครึ่งหนึ่ง: สําหรับความหวาดระแวงของเขา
”Cyrano de Bergerac” เป็นภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมไม่เพียง เพราะมันบอกเล่าเรื่องราวโรแมนติก
ของมันและทําให้ภาพน่ารื่นรมย์และเน้นไปที่ Depardieu แต่ด้วยเหตุผลที่ดีกว่า: ภาพยนตร์ทําหน้าที่ราวกับว่ามันเชื่อเรื่องนี้ เดปาร์ดิเยวไม่ใช่พวกเสียดสี ไม่ใช่ที่นี่ เขาเล่นเป็นไซราโนในระดับที่เก็บไว้แน่นอนว่าเนื้อหาเป็นการ์ตูน แต่มันเป็นความผิดพลาดบ่อยครั้งของมือสมัครเล่นในการเล่นตลกเพื่อหัวเราะเมื่อศิลปินที่ยิ่งใหญ่รู้ว่ามีเพียงวิธีเดียวที่จะเล่นและนั่นเป็นสิ่งที่จริงจังมากแต่ด้วยความหวาดระแวง
“The Defiant Ones” สะดุดมากที่สุดในช่วงครึ่งชั่วโมงสุดท้ายซึ่งมักจะรู้สึกเหมือนเป็นโฆษณาสําหรับหูฟัง Beats ซึ่งเป็นความสําเร็จครั้งใหญ่ล่าสุดสําหรับ Iovine และ Dre แม้ว่าเมื่อถึงจุดนั้นฉันไม่สนใจเพราะฉันเคยได้ยินเรื่องราวที่น่าสนใจมากมายในช่วงสามตอนครึ่งก่อนหน้านี้ ที่สําคัญที่สุดฉันได้รับอนุญาตให้เข้าใจชายสองคนที่อาศัยอยู่กับคําคุณศัพท์ในชื่อของรายการนี้ ทุกครั้งที่จิมมี่ ไอโอวีน และ ดร.เดร์ ถูกบอกว่าบางอย่างไม่ได้ผล หรือพวกเขาทําอะไรไม่ได้ พวกเขาท้าทายความคิดดั้งเดิมเกี่ยวกับวงการเพลง และเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล พวกเขาไม่ใช่แค่โปรดิวเซอร์ พวกเขาไม่ใช่แค่นักธุรกิจ พวกเขาไม่เพียง แต่ทําตามกระแสน้ําพวกเขาเปลี่ยนการไหลของลําธาร เป็นเครื่องเตือนใจว่าผู้มีวิสัยทัศน์ที่แท้จริงของเราไม่ทําตามเทมเพลต พวกเขาทําใหม่เรื่องราวของทอม วูล์ฟ เกี่ยวกับเชอร์แมน แม็คคอย ได้กลายเป็นหนึ่งในตํานานเมืองโปรดของอเมริกา ซึ่งเป็นเรื่องราวที่ต้องระวังเกี่ยวกับ “ปรมาจารย์แห่งจักรวาล” ผู้มีรายได้หลายล้านบนวอลล์สตรีท และเพลิดเพลินกับความสุขของภรรยา เมียน้อย และวิถีชีวิตที่เย้ายวนใจของเขาเมื่อเขาทําผิดอย่างร้ายแรงหนึ่งครั้งปิดทางด่วน และพบว่าตัวเองอยู่ในเซาท์บรองซ์สล็อตเว็บตรง
