ทิม แรดฟอร์ดสำรวจการบังคับของมนุษย์
ให้ขับไล่ความมืดออกไปทำให้กระจ่างแจ้งอย่างมาก
จุดจบของคืน: ค้นหาความมืดตามธรรมชาติในยุคของแสงประดิษฐ์
พอล โบการ์ด
น้อย น้ำตาล: 2013 9780316182904 | ISBN: 978-0-1611-8290-4
นี่คือความขัดแย้ง: ความฉลาดของการตรัสรู้เกิดขึ้น666slotclubโดยอำนาจเทียน ความชัดเจนของการมองเห็นมาจากความมืด ท้องฟ้ายามราตรีอันน่าพิศวงต้องส่องแสงระยิบระยับทุกหนทุกแห่งเมื่อยักษ์ใหญ่แห่งการปฏิวัติหลังโคเปอร์นิกันสะดุดบ้านจากสังคมที่เรียนรู้ของพวกเขา ในเบอร์มิงแฮมในมิดแลนด์ของอังกฤษในปลายศตวรรษที่สิบแปด Matthew Boulton, James Watt, Erasmus Darwin, Joseph Priestley และ Benjamin Franklin ได้พบกับพระจันทร์เต็มดวงโดยเรียกตัวเองว่า Lunar Society การผจญภัยอันน่าอัศจรรย์ของวิทยาศาสตร์ได้ขจัดความมืดมิดที่แท้จริงไปแล้ว และสำหรับมนุษย์ส่วนใหญ่และเติบโตขึ้นเรื่อยๆ ที่อาศัยอยู่ในเมืองนั้น มันได้ฟอกท้องฟ้ายามค่ำคืนให้เหลือแต่ดวงดาวเพียงไม่กี่ดวง
ทางช้างเผือกส่องสว่างท้องฟ้ายามค่ำคืนเหนือเส้นทางนาวาโฮในไบรซ์แคนยอน ยูทาห์ เครดิต: WALLY PACHOLKA/ASTROPICS.COM
ดังที่ Paul Bogard แสดงในเพลงสวดเพื่อความมืดที่หายไป The End of Night การใช้ยาเกินขนาดแบบไฟฟ้านี้มีค่าใช้จ่ายสูง อาจเชื่อมโยงกับความผิดปกติของการนอนหลับ การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการย้ายถิ่นของนกและแมลง ความเครียดและความอ่อนล้าของพนักงานเป็นกะ และแม้แต่โรคอ้วน
หนังสือของโบการ์ด
คือการเดินทางทางวรรณกรรม ในพื้นที่ไม่กี่หน้า เราเดินไปกับเวอร์จิเนีย วูล์ฟ ชาร์ลส์ ดิกเก้นส์ และเรติฟ เดอ ลา เบรอตอนน์ นอกจากนี้ยังเป็นการแสวงบุญไปยังเมืองหลวงแห่งแสงสว่างของเราอีกด้วย เราไปเยือนลอนดอนด้วยตะเกียงแก๊สที่ยังหลงเหลืออยู่ 1,600 ดวง; ปารีส ที่หลอดไฟ 4.5 วัตต์ 110,000 หลอดส่องสว่างเพียงลานเดียวในพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ และ ‘Great White Way’ ของบรอดเวย์ในนิวยอร์ก Bogard ล่าความมืดที่แท้จริงเช่นกัน: สถานที่ที่ห่างไกลจากแสงไฟรักษาความปลอดภัย ซึ่งกลางคืนมีความชัดเจนและมืดมากจนดวงดาวเริ่มเผยให้เห็นสีที่เหมือนอัญมณี และทางช้างเผือกก็ปรากฏให้เห็นถึงความลึกและโครงสร้าง เขาก้าวไปไกลกว่าความสดใสของไฟฟ้าที่สาดส่องไปทั่วทวีป โดยมองหาสถานที่ซึ่งความมืดได้รับการอนุรักษ์และสนับสนุนโดยหน่วยงานต่างๆ เช่น International Dark Sky Association ในเมืองทูซอน รัฐแอริโซนา และทีม Night Sky ของ US National Park Service Bogard รับประทานอาหารใน Mantua ประเทศอิตาลี โดยเป็นหนึ่งในผู้สร้างแผนที่โลกแห่งแรกของความสว่างของท้องฟ้ายามค่ำคืนเทียม (ดู P. Cinzano et al. Mon. Not. R. Astron. Soc. 328, 689–707; 2001) เขาออกเดินทางร่วมกับนักดาราศาสตร์สมัครเล่นในอังกฤษและสหรัฐอเมริกาที่มืดมนที่สุด ในลาสเวกัส รัฐเนวาดา ที่ซึ่งลำแสงที่สว่างที่สุดบนพื้นโลกทำให้ท้องฟ้าสว่างขึ้นจากปลายสุดของคาสิโนลักซอร์ เขายังคงมองเห็นริเกลและเบเทลจุสในกลุ่มดาวนายพรานและซิเรียส เขาพูดกับนักวิจัยและวิศวกรในสองทวีปเกี่ยวกับการบังคับความสว่างในเมือง หลักฐานใดๆ ที่บ่งชี้ว่าไฟรักษาความปลอดภัยที่สว่างกว่าเดิมเท่ากับความปลอดภัยที่มากขึ้นนั้นถูกมองข้ามไปอย่างน่าสงสัย: แสงจ้าสร้างเงาที่นักล่าสามารถซ่อนได้ โบการ์ดและคู่สนทนาของเขาสรุปว่าไม่ว่าในกรณีใด เราอาจยอมจำนนต่อความกลัวความมืดในสมัยโบราณ เขารายงานในสหภาพยุโรปเพียงแห่งเดียวว่าต้องเสีย 1.7 พันล้านยูโร (2.2 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ) ต่อปีไปกับแสงกลางแจ้งที่ไม่จำเป็น
Bogard ไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ในนิวยอร์กเพื่อพิจารณาคำให้การของภาพวาด The Starry Night ในปี 1889 ของ Vincent van Gogh และไฟถนน 1909 Street Light ของ Giacomo Balla ในฐานะผู้ถ่วงน้ำหนัก Bogard สำรวจชีววิทยาของการมองเห็น ความสามารถของดวงตาในการปรับให้เข้ากับระดับแสงที่ต่ำลงเรื่อยๆ และแนวคิดของ ‘การเห็น’ — คำแปลก ๆ ที่นักดูดาวใช้ในการบันทึกความปั่นป่วนในชั้นบรรยากาศที่ทำให้ดาวระยิบระยับ เขาพยายามจะสัมผัสประสบการณ์ความมืดที่เฉลิมฉลองโดย Henry David Thoreau ที่ Walden Pond ใน Concord รัฐแมสซาชูเซตส์ แต่ถูกขัดขวางโดยแสงที่เล็ดลอดออกมาจากเมือง
Bogard กลายเป็นนักเย้ายวนใจเที่ยงคืน เขาไปที่หุบเขามรณะในแคลิฟอร์เนียและเนวาดา และเมื่อฝึกกล้องส่องทางไกลบนท้องฟ้ายามราตรี จู่ๆ ก็รู้สึก “ราวกับว่าฉันกำลังตกลงมา ฉันต้องถอยออกมาเพื่อหาจุดสมดุลในความมืด ผืนดินที่ข้าพเจ้ายืนอยู่ เป็นผ้าแห่งดวงดาวเบื้องบน เนบิวลาใหญ่ในแถบคาดของกลุ่มดาวนายพราน กลุ่มดาวลูกไก่ ดาวพฤหัสบดีที่สว่างและชัดเจนจนทำให้ฉันหัวเราะ” เขาไปเยี่ยมชม Mont-Mégantic Starry Sky Reserve ในจังหวัดควิเบก ประเทศแคนาดา ซึ่งชุมชนท้องถิ่นได้เปลี่ยนความมืดมิดให้กลายเป็นการท่องเที่ยวทางดาราศาสตร์ (น่าเศร้าที่ท้องฟ้าถูกหมอกบดบัง)666slotclub
